“Gij zult geen onkuisheid begaan, geen echtbreuk plegen.”
Uit Jakob Lorber, De Geestelijke Zon, deel 2
We weten dat de mens tot twee soorten liefde in staat is, namelijk tot goddelijke liefde, die tegen iedere eigenliefde ingaat, en tot eigenliefde, die tegen elke goddelijke liefde ingaat.
Nu is het de vraag: als iemand de voortplantingsdaad begaat, welke liefde was dan daarvan de beweegreden; de eigenliefde, waaronder ook elke genotzucht valt, of de goddelijke liefde, die, zichzelf geheel en al vergetend, slechts wil geven wat ze heeft?
Kuisheid is die gemoedstoestand van de mens waarin hij vrij is van iedere zelfzucht, of waarin hij gezuiverd is van elke smet der eigenliefde. Onkuisheid is die gemoedstoestand, waarin de mens enkel aan zichzelf denkt, voor zichzelf handelt en zijn naaste, vooral waar het zijn vrouw betreft helemaal vergeet.
De zelfzucht is echter nergens schadelijker dan juist bij de daad waarbij het om de voortplanting van een mens gaat. Waarom? Zoals de grond en zoals het zaad is, zo wordt ook de vrucht. De kuisheid is het goddelijke zaad dat een goddelijke vrucht voortbrengt.
Zou dit gebod in acht zijn genomen, dan zou de aarde nog een hemel zijn, en er zouden op haar geen zelfzuchtige en heerszuchtige mensen zijn.
Wat is hoererij? Prostitutie is een creatieve oplossing voor zogenaamde ‘natuurlijke behoeftes’. Het menselijke verstand zorgt voor verfijning, maar dit raffinement heeft toch geen ander grondmotief dan de ontzettend ellendige genotzucht (eigenliefde). Hoe meer verfijning, hoe meer hoogmoed, genotzucht en heerszucht. Vergelijk de inwoners van een stad met de inwoners van een dorpje. Dergelijke genotzuchtige verfijningen zijn niets anders dan afgoderijen, want zij zijn offers van de menselijke geest aan de uiterlijke, dode materie.
Dit gebod wordt het minst serieus genomen zogenaamd wegens onze driften.
