“Gij zult de sabbat heiligen.”
Uit Jakob Lorber, De Geestelijke Zon, deel 2
Dit gebod betekent niet dat er niet gewerkt mag worden en wel geschransd en gehoereerd.
Want de Heer werkte zelf weldadig op de sabbat. Ook de zon doet ook elke dag zijn werk, ongeacht of het zondag is of niet.
De sabbat is geen dag. Het is het goddelijke licht in de menselijke geest, de opgaande zon van het leven in de menselijke ziel. Aangezien de mens deze heilige rustdag des Heren in het gewoel van de wereld nimmer wil of kan vinden, moet hij zich van de wereld terugtrekken en deze dag des levens, van heilige rust in God in zichzelf zoeken.
Dus de oorspronkelijke bedoeling van de sabbat was om zich één dag per week uit wereldse zaken terug te trekken om de heilige rust in God in zijn innerlijk te zoeken. Maar dit gebod werd slechts uiterlijk en materieel begrepen. Dit leidde tot ontaarding en de zondag werd gebruikt om te feesten, zich op te dirken en deftige visites te doen. Door zondags een uur de kerkdienst bij te wonen en de rest van de dag door te brengen met verwennerijen voor het lichaam, kan men onmogelijk de heilige rust vinden.
